
Ele verir talkını,
kendi yutar salkımı,
Şirin gözükür, çeler
aklını,
Arkandan konuşur,
yapar yuvanı,
İnandırır sana
palavralarını.
Yemez içmez
yetiştirir,
Önüne geleni
eleştirir,
Herkesi birbirine
çekiştirir,
Arkasını mutlaka pekiştirir.
Çok bilir, çok üfler,ama
Ona buna, çok bilmiş,
ukala der.
Canımı cicimi
ağzından düşürmez,
Hızına yetişilmez,
Kendini bilmez,
Ortama göre değişir,
ama
Bukalemundan nefret
eder.
Sen de inanır da yersen
balığı,
Araba çarpmışın
çalığı,
Geride kalmışın
kalığı,
Ortanın yalığı,
Hatta olursun evrenin
salağı.
Sen sen ol gelme
oyuna,
Yatma bunlarla koyun
koyuna,
Düşün hep enine
boyuna,
Güvenme böyleyse dostuna,
Arkandan saman
doldurur postuna.

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder