SONBAHAR, ŞİİR

SONBAHAR

Yeniden diriliş için yok olma,

Yeniden başlamak için son bulma,

İşte bunun adı; Sonbahar.

Sıra sıra dizilmiş ağaçlar,

Hafif bir rüzgar esiyor,

Sallanıyor dallar,

Rüzgara dayanamıyor, tutunamıyor yapraklar,

Birer birer dökülüyorlar.






Önce eskiler düşüyor,

Yeşilden kırmızıya dönmüş olanlar,

Sonra kahverengiyi yolluyorlar,

Sırayla sarıya, sonra da yeşile doğru sıralanıyorlar,

Sanki özenle boyanmış gibi

Bir ressamın tablosunu oluşturuyorlar.

Ağaçlarda bir başka güzel,

Düştükleri yerde bir başka,

Her biri farklı tonda yapraklar,

Hafiflemiş dallar,

Çıplak kalmış ağaçlar,

Kışa hazırlanıyorlar.

Toprak hissediyor yaprağın sesini,

Bütün haşmetiyle açıyor nefesini,

Yutuyor içine hepsini,

Harmanlıyor, gübre yapıyor kimisini,

Uçuşanlar takılıyor ağaçlara,

İlkbaharda tekrar doğmak için
Yeniden düşüyorlar, karışıyorlar topraklara,

20 EKİM 2018                        HASAN K.