GÖTÜRDÜK ACİLE, GİTTİ ECELE (ANNEMİN ÖLÜMÜ), ŞİİR

GÖTÜRDÜK ACİLE, GİTTİ ECELE

 (ANNEMİN ÖLÜMÜ)

 

Annem kolay ölecek bir kadın değildi,

Toprakla haşır neşirdi, işçiydi,

Ev işi sevmezdi, yarım aşçıydı,

Dirayetliydi, savaşçıydı,

Yetmiş senesi kırık ayakla mücadeleyle geçtiydi.

Hem haşlardı, hem severdi, 

Çünkü o bize anneydi.

Götürdük acile,

Gitti ecele.

Ölmek istemiyordu,

Yatırdılar yoğun bakıma, direniyordu,

Beni evime götürün diyordu,

Bizi gördüğüne seviniyordu,

Görmediğinde üzülüyordu,

Günden güne nefessiz kalıyordu,

Makinada acı çekiyor, gözlerinden yaşlar süzülüyordu.

Götürdük acile,

Gitti ecele.

Doktorlar, Hemşireler, tahliller falan,

Hasta sahibi burada mı lan?

Buradalar Hocam,

Elektro şok yapalım o zaman,

İkide bir arkaya bakaraktan,

Kalp masajı yaptılar numaradan.

Götürdük acile,

Gitti ecele.

Sardılar birkaç metre kefene,

İndirdiler mahzene,

Tıktılar morgun çekmecesine,

Aldık getirdik evine,

Toprağı kazdık derine,

Defnettik yerine.

Götürdük acile,

Gitti ecele.

Emanetti bedeni, dünyevi her şeyi,

İade etti geri,

Bu dünya yalan, 

Ölmeden her şeyden faydalan,

Görüyorsun ki yok geriye kalan,

Götüremiyoruz da yanımızda para falan,

Önemli olan insanlık, bu bir imtihan,

Kula kulluk etmeyen, Allaha yakın olan,

Bir hoş sedadır baki kalan.


16 EYLÜL 2018                                                     HASAN K.