SANAL DÜNYANIN YILDIZLARI, ŞİİR

SANAL DÜNYANIN YILDIZLARI

Hüzünlü bir vedaydı bizimkisi,

Uzaklardan  ve sessiz bir veda,

Beklemek yok, görmek yok, duymak yok,

Aşk da yok,  öylesi bir sevgi de.

Hislerimiz kalbimizdeydi,

Görmedik ki hiç birbirimizi,

Sesini duymadık, konuşmadık,

Sadece yazıştık. sanaldı bizimkisi.

Tanımıyorduk birbirimizi ama yol arkadaşıydık,

Çok yazıştık, çok kapıştık fakat kopmadık,

Destek olduk, esin olduk, arkadaş olduk.

Bir çok defalar anlaşamadık,

Ama hiç kalp kırmadık,

Uzaktan bayramlaştık, uzaktan selamlaştık,

Uzaklardan yakınlaştık,

Uzaklardan da uzaklaştık.

Bazan bilinmeyenler olur,

İrtibatlar kaybolur,

Muhabbetler yok olur,

Dengeler bozulur.

İşte o zaman, bu zamandır,

Ayrılıklar kaçınılmaz olur,

Zaman ilaçtır aslında ama,

İlacı bulan bulur,

Bulamayan, sislerin arasından kaybolur,

Gerçeklik dünyasında kendi yolunu bulur.

Geride kalanlar dost mudur?

Gideni arıyor mudur?

Sanal dünyasında soruyor mudur?

Yoksa ne olduğunu bilmiyor mudur?

Bilmemezlikten mi geliyordur?

Bunu anlamak çor zordur.

Yaşam devam ediyordur.

Gidenler gözlerden kaybolduğu gibi,

Zihinlerden de kayboluyordur.

Bir süre sonra da hatırlanmıyordur.

İşte sanal dostluklar, işte sanal dünya,

Bu dünya işte böyle bir dünya,

İnsan böyle bir insan,

Zaman böyle bir zaman,

Yaşam böyle bir yaşam.

Ne  kafanda canlanmış hatıralar,

Ne birlikte çekinilmiş resimler,

Ne birlikte gezilmiş, görülmüş yerler,

Ne de birlikte yapılmış paylaşımlar var.

Sadece sanal diziler, filmler, starlar,

Sanal bir geçmiş,  sanal arkadaşlıklar,

Sanal yorumlar, sanal yazılar.

Şimdi oldu mu bunlar,

Bize bu yapılanlar,

Boşuna mı yapıldı bu yorumlar, bu yazılar?

Boşuna mı kuruldu dostluklar, arkadaşlıklar?

Demek ki öyleymiş...

Onlar sanal dünyanın sanal insanlarıydılar, 

Sanal yorum yaptılar, sanal dostluk kurdular,

Sanal dünyanın boşluğunda kayboldular.

Onlar bir zamanlar sanal dünyanın yıldızlarıydılar…

22.06.2018                                                                         HASAN K.