ELVEDA...
Sen tutkulu bir kadındın,
Seni sevdim,
Hem de çok derinden sevdim.
Sen gittin,
Ben kaldım,
Ardından çok ağladım.
Boş bir umuda tutundum,
Sadece yaşamak istiyordum,
Hayatta olduğum sürece,
Bir rüzgar gibi esmek...
Rüyalarıma bile gelme,
Seni düşünmek çok acı,
Kar yağdığında seni ziyaret edeceğim dedim ama
O günü beklemek çok acı.
Acele etme dedin,
Ağlama sakın dedin ama
Ağlayamamak çok acı.
Boğazım düğüm düğüm,
Boğuluyorum, tutamıyorum kendimi,
Üzgünüm.
Benim gitmek istediğim yolda
Senin ölümün yoktu,
Bu yolun seninle beni ayıracağını bilmiyordum,
Başka yolu da yoktu.
Rüyalarıma bile gelme dedim ama,
Bu gece güzel bir rüya gördüm.
Tarihe geçecek kadar görkemli bir gündü,
Sana doğru geliyordum,
Sen de ellerinde çiçekler,
Yüzünde acı bir gülümseme,
Beni bekliyordun.
Bana; Sen benimlesin, bana doğru yürü dedin,
Bir alev gibiydin,
Sana doğru yürürken,
Alevine kapıldım,
Yandım,
Sanki yanındaymışım sandım.
İkimizde birer alevdik,
Paylaşılan bir hikayeydik,
Çok şeyler yaşadık, bitirdik,
Artık hikayenin sonuna geldik.
Elveda…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder